روايه صړاعات الحياه كامله
سوسن: انا اسفة يبنى والله ندمت على كل اللى عملته
سيف: خلينا ننسى ومنتكلمش فى اللى فات
يوسف: خلاص بقى انتوا هتقلوبها دراما ولا ايه بقولكوا ايه انا عايز اخطب
سيف: ودى مين تعيسة الحظ ولا اقولك من غير ما تقول منار صح
يوسف: هو فيه غيرها مشقلب حالى
فى بيت صفاء ومنار منار فتحت الباب لتتفاجأ بيوسف
منار: دكتور يوسف
يوسف: مامتك موجودة
منار: ايوا
يوسف: طب ممكن تندهالى
منار: حاضر
خرجت صفاء: اهلا يا يوسف تعال يحبيبى اتفضل
يوسف: انا مش هطول على حضرتك انا جاى اطلب ايد منار
منار وقتها كانت بتشرب مياه فخرجتها كلها على هدومه بصلها بأببتسامة
منار بتوتر وخجل: انا اسفة والله بس هو اللى انا سمعته دا صح
يوسف بحب: ايوا صح انا بحبك وعايز اتجوزك
منار: استنى بس عليا دا انا لسه بستوعب الصدمة الاولى
يوسف بحب: يعنى موافقة
منار: ايوا طبعًا
صفاء: وانا كمان موافقة انا مش هلاقى لمنار احسن منك
يوسف: خلاص يبقى كتب الكتاب والفرح بعد الامتحانات مع يوسف وحياة
صفاء: ايه رأيك يا منار
منار بحب وهى بتبصله: موافقة
بعد مرور خمس سنوات
كانوا كلهم قاعدين بيضحكوا لحد اما قاطعهم دخول ياسين ابن ندى وزياد
: انكل سيف
سيف: ايوا يحبيبى
ياسين: انا عايز اتجوز سدرة بنتك
ادم ( ابن زياد وندى ) وأخو ياسين التوؤم: وانا يا عمو يوسف عايز اتجوز نور
سيف: ما تشوف ولادك يا عم زياد
يوسف: عيالك بيشقطوا بنتنا من وهم عندهم اربع سنين
زياد: تعالوا يحبايب بابى بكرة اما تكبروا هخليكم تتجوزهم غصب عن عين اهليهم
سيف: والله لا يباشا انا مش موافق
زياد: انت هتلاقى احسن من ابنى دا انا كدا ابقى كرمك
ندى: بس بس انتوا هتتخانقوا ولا ايه
حياة: شكلهم كدا
منار: تعالوا نتصور سلفى مع بعض يلا
يوسف: دا آخرة اللى يتجوز طفلة
منار بطفولة: يواه بقى انا كبيرة على فكرة
يوسف: بحبك
منار بصتله بخجل كبير طلعت الفون واتصوروا مع بعض صوره لى اجمل والطف عيلة
النهاية بقلم يارا عبدالعزيز
