روايه صړاعات الحياه كامله

سارة بغضب: مين دى يا سيف وبتعمل ايه فى شقتك

سيف بتوتر: دى دى ساكنة جديده للبيت انا اجرتهلها

سارة: والله وبتعمل ايه انت بقى هنا

سيف: كنت نسيت المحفظة بتاعتى وباخدها يا سارة هو تحقيق ولا ايه

سارة: وانت محتاج فلوس اوى كدا عشان تأجر بيتك يا سيف يا اميرى

حياة: حضرتك فاهمة غلط كابتن سيف مش بيكذب عليكى هو فعلا مأجرلى البيت

سارة بعصبية: انتى اصلا بتتكلمى ليه هو انا كنت وجهتلك كلام انتى تخر"سى خالص

سيف بصوت عالى: سارة

سارة: كمان بتزعقلى عشانها ماشى يا سيف اشبع بيها

وسابتهم وخرجت

حياة وهى ماشية وراها: يا انسة سارة حضرتك فاهمة غلط

سيف: سبيها انا هبقى اشوفها

حياة بدموع: انا اسفة والله

سيف: انتى ملكيش ذنب فى اللى حصل ومتعيطيش

حياة: طب مش هتروح وراها

سيف وقتها استغرب من نفسه وانه مهموش سارة اللى مشيت وفضل مع حياة

سيف: اه عن اذنك

حياة: اتفضل

سيف خرج ورا سارة

حياة: يا رب ما يحصلش ما بينهم مشكلة بسببى يا رب

سيف جرى على سارة كانت طالعة بعربيتها دخل العربية

سارة: ايه اللى جابك ما تخليك مع الهانم

سيف: انتى ليه بتفسرى كل حاجه على مزاجك مين قالك ان فيه ما بينى وما بينها حاجه

سارة بدموع: دى

كانت عبارة عن مسدج مبعوتة لسارة

" خطيبك بيخونك فى شقته اللى فى المعادى لو مش مصدقه روحى شوفى بنفسك"

سارة ببكاء: كنت طول ما انا جاية بقول لا استحالة سيف يعمل كدا واكيد مش هلاقى حاجه بس ايه اللى حصل طلعت صح

سيف: اهدى يا سارة انتى فاهمة غلط

سارة: فاهمة غلط ازاى انت مشفتش بصاتك ليها كانت عاملة ازاى يا سيف دا انت كنت بتبصلها وباين فى عيونك حب كبير عمرى ما شوفته في عينك قبل كدا ليا

سيف: انتى بس بيتهيألك

سيف حكى لسارة موضوع حياة من اوله

سارة: يعنى انت ساعدتها عشان تردلها اللى عملته معاك مش اكتر

سيف: اه اهدى بقى

سارة بأببتسامة: طب خرجنى

سيف: عندى شغل انا اصلا سايب الشغل وجيت عشان المحفظة حتى اسألى اخوكى

سارة: ماشى يا سيف هو زياد كان بايت معاك انبارح

سيف: اها

سارة: اصل رنيت عليه مش بيرد

سيف فى نفسه: يخربيتك يا زياد

سيف: هتلاقيه مسمعوش ولا حاجه

سارة: تمام

سيف: هروح الادراة انا بقى ومتزعليش

سارة: حاضر بحبك

سيف وقتها افتكر حياة

سيف: وانا كمان

فى المساء

ندى: هتبات هنا انهاردة